a) 21 b) 40 c) 37 d) 60 4) Boże Ciało 2022 wypada a) 21 czerwca b) 16 czerwca c) 31 maja d) 14 czerwca 5) Przy ilu ołtarzach zatrzymuje się procesja a) 4 b) 6 c) 9 d) 5 6) Uroczystość ta została ustanowiona na skutek widzeń a) Klemensa V b) Urbana IV c) św Jullianny z Cornillon d) św Dominiki 7) W którym roku po raz pierwszy było W czasie procesji eucharystycznej zatrzymujemy się przy czterech ołtarzach. Przy każdym z nich uroczyście odśpiewywana (lub odczytywana) jest Ewangelia odnosząca się do tajemnicy Eucharystii. 1. ołtarz – “Eucharystia jest ofiarą” – czytana jest Ewangelia wg św. Mateusza, o Ostatniej Wieczerzy. Mszą św. pod przewodnictwem metropolity warszawskiego kard. Kazimierza Nycza w stołecznej archikatedrze św. Jana Chrzciciela rozpoczęły się w czwartek o godz. 10 uroczystości Bożego Ciała. Katecheza. Boże Ciało - odwiedziny Boga. Najświętszy Sakrament - prawdziwy Pan Jezus obecny pod postacią chleba. Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen. zadanie. W diecezji Liège (w przeszłości terytorium niemieckie, obecnie belgijskie) przeoryszą klasztoru sióstr augustianek Boże Ciało po raz pierwszy odbyło się w 1320 roku. W Polsce święto wiąże się z procesją, czyli wspólnym sakramentem odbywającym się na ulicach. W Boże Ciało procesja zatrzymuje się przy czterech ołtarzach, gdzie czytane są fragmenty czterech Ewangelii. Z Bożym Ciałem związane jest również inne ważne dla katolików W trakcie procesji wierni zatrzymują się przy nich, a księża odczytują fragmenty Ewangelii. Cztery Ołtarze symbolizują właśnie – cztery Ewangelie, a ponadto cztery strony świata, gdzie należy głosić Chrystusa…” Czytaj całość / teksty Ewangelii przy Ołtarzach —> Stacja7.pl: Ołtarze na Boże Ciało. Dlaczego są cztery? . Procesja z okazji obchodzonej dziś Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa zwanej powszechnie Bożym Ciałem miała tym bardziej znamienny charakter, że odbyła się po dwóch latach przerwy spowodowanej pandemią. Zarówno w ubiegłym, jak w poprzednim roku małe procesje organizowały jedynie poszczególne parafie wokół swoich kościołów. Tym razem mogli się spotkać wszyscy i obchodzić wspólnie uroczystość. Spotkała się ona z bardzo dużym zainteresowaniem wiernych. Procesja przy dźwiękach Orkiestry Dętej TON wyruszyła spod figury Serca Pana Jezusa w stronę Al. Kościuszki. Wierni zatrzymywali się przy czterech kolejnych ołtarzach przygotowanych specjalnie na tę okazję. Trzy z nich umiejscowione były na Al. Kościuszki, a ostatni na początku deptaka na ul. Wrocławskiej. Przy każdym z nich kapłani odczytywali Ewangelię i odbywała się krótka modlitwa. Podczas uroczystości nie zabrakło także typowych elementów czerwcowej katolickiej uroczystości. Fot. Milena Waldowska Dzisiaj przypada uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Boże Ciało. To jedno z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Choć świadomość niezwykłego cudu przemiany konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Ciało i Krew Chrystusa towarzyszyła wiernym od początku chrześcijaństwa, jednak trzeba było czekać aż dziesięć stuleci zanim zewnętrzne przejawy tego kultu powstały i zadomowiły się w Kościele. Zobaczcie, jak wyglądały obchody Bożego Ciała w różnych częściach Polski: Gdańsk. Ulicami Starego Miasta przeszła tradycyjna procesja Bożego Ciała Gliwice. Bp Jan Kopiec: Dzisiaj jest święto radości i wdzięczności Gorzów Wlkp. Bp Lityński o Bożym Ciele i Eucharystii Katowice. Boże Ciało w katedrze Kołobrzeg. Bp Dajczak: Jezus chce, byśmy stawali się Eucharystią Koszalin. Bp Włodarczyk: Procesja Bożego Ciała to synteza naszej wiary Kraków. "Potrzebujemy silnej i skutecznej dawki nadziei" Kraków. Abp Jędraszewski: Miejcie odwagę wierzyć! Liszki. Lisieckie wyznanie wiary Lublin. Abp Stanisław Budzik: Wszyscy potrzebujemy terapii duszy Olsztyn. Boże Ciało. Nasza chrześcijańska tożsamość Podhale. Boże Ciało z widokiem na Giewont Sandomierz. To jest chleb z nieba Stalowa Wola. Publiczne wyznanie wiary Świdnica. Twoja cześć, chwała... Boże Ciało w Świdnicy Świdnicka diecezja. Boże Ciało w parafiach diecezji świdnickiej Tarnów. Eucharystia karmi naszą duszę Warszawa. Kard. Nycz: Beatyfikacja 12 września ma być godna i skromna Wrocław. Największy z cudów świata Wrocław. Abp Kupny: Żadna transmisja nie zastąpi spotkania z żywym Chrystusem Data Bożego Ciała nie jest stała, dlatego święto to rokrocznie może wypadać w różnych terminach. Zawsze jednak jest to czwartek po święcie Trójcy Świętej. Początek tradycji obchodzenia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. U progu tego stulecia – na Soborze Laterańskim IV (1215) – w Kościele katolickim przyjęto dogmat o transsubstancjacji, czyli przemianie substancji chleba i wina, w ciało i krew Chrystusa z zachowaniem ich naturalnych przypadłości takich jak smak, wygląd, forma, itp. Wiązało się to z coraz mocniejszymi wpływami filozofii greckiej oraz tradycji scholastycznej w teologii Kościoła zachodniego. Wraz z ogłoszeniem dogmatu, wzrosło zainteresowanie kultem Eucharystii, która przestawała być jedynie elementem liturgii, lecz coraz mocniej postrzegana była jako dowód na trwałą obecność Chrystusa na Ziemi. Święto eucharystyczne przypadało w tym okresie zwyczajowo w Wielki Czwartek, w czasie, którego – zgodnie z tradycją ewangeliczną – Jezus po raz pierwszy dokonał przemiany chleba i wina w swoje Ciało i Krew. Bezpośrednią przyczyną ustanowienia uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa były objawienia bł. Julianny z Cornillon. Około 1207 r., jako szesnastoletnia dziewczyna, przeżyła pierwsze widzenia, choć były one jeszcze mgliste i niezrozumiałe. Zgodnie z tradycją hagiograficzną, dopiero kilkanaście lat później, w 1245 roku, św. Juliannie ukazać miał się Chrystus, który w widzeniu domagał się ustanowienia święta Eucharystii na pierwszy czwartek po święcie Trójcy Przenajświętszej. Pod wpływem tych objawień bp Robert ustanowił w 1246 r. święto Bożego Ciała, początkowo dla diecezji Liege oraz zainaugurował pierwszą procesję eucharystyczną ulicami miasta. Wkrótce zaczęto jednak wysuwać przeciwko Juliannie oskarżenia o herezję, a decyzję o wprowadzeniu święta Bożego Ciała w diecezji Liege, uznano za przedwczesną. Zarzuty te spowodowały, że święto przestało być obchodzone. Sprawa święta Eucharystii nie została jednak zapomniana. Problemem tym zajął się późniejszy biskup Verdun, a od 1261 papież Urban IV. Do ostatecznego uznania święta Bożego Ciała za ogólnokościelne, papieża tego skłonił jednak dopiero cud eucharystyczny, jaki miał miejsce w Bolsenie (w środkowych Włoszech) w 1263 roku. W czasie jednej z Mszy św., podczas przemienienia, odprawiający kapłan zauważyć miał, że z konsekrowanej hostii zaczynały spadać krople krwi. Poplamiona krwią chusta została przesłana papieżowi, który w tym czasie przebywał w Orvieto w Umbrii. Urban IV umieścił relikwię w tutejszej katedrze, a pod wpływem fascynacji cudem rozpoczął aktywne starania, których celem miało być ustanowienia święta Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Ułożenie liturgii i tekstów odczytywanych w czasie święta, papież zlecić miał samemu św. Tomaszowi z Akwinu, który na tę okazję stworzył jeden z najpiękniejszych hymnów kościelnych pt. „Pange lingua”. 11 sierpnia 1264 r. Urban IV ogłosił bullę „Transiturus de hoc mundo”, na mocy której Boże Ciało stało się świętem całego Kościoła. Śmierć papieża przeszkodziła jednak ogłoszeniu bulli. Dokonał tego papież Jan XXII (w 1334 r.), natomiast papież Bonifacy IX polecił w 1391 r. wprowadzić święto Bożego Ciała wszędzie tam, gdzie jeszcze nie było ono obchodzone. W Polsce jako pierwszy wprowadził to święto bp Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej, natomiast w Kościele unickim – synod zamojski w 1720 r. W Kościele katolickim w Polsce pod koniec XIV w. święto Bożego Ciała było obchodzone już we wszystkich diecezjach. Było ono zawsze zaliczane do świąt głównych. Od końca XV w. przy okazji tego święta udzielano błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Prawdziwa obecność Chrystusa w Eucharystii Kościół od samego początku głosił wiarę w realną obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Chrystus ustanowił Najświętszy Sakrament przy Ostatniej Wieczerzy. Opisali to trzej Ewangeliści: Mateusz, Marek i Łukasz oraz i św. Paweł Apostoł. Prawdziwa i rzeczywista obecność Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina opiera się według nauki Kościoła na słowie Jezusa: „To jest Ciało moje … To jest krew moja” (Mk 14, Nowy Katechizm Kościoła Katolickiego mówi, iż „sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest wyjątkowy… W Najświętszym Sakramencie Eucharystii są zawarte prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus.” (KKK 1374). Kult Najświętszego Sakramentu Od XVI w. przyjęła się w Kościele katolickim praktyka 40-godzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu. Praktykę tę wprowadził do Mediolanu św. Karol Boromeusz w 1520 r. Dzisiaj praktyka ta jest obecna w całym Kościele katolickim. Zostały założone nawet specjalne zakony, których głównym celem jest nieustanna adoracja Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. W Polsce istnieją trzy zakony od wieczystej adoracji: benedyktynki-sakramentki, franciszkanki od Najświętszego Sakramentu i eucharystki. Procesje Procesje eucharystyczne w dniu Bożego Ciała wprowadzono później niż samo święto. Pierwszym śladem ich istnienia jest wzmianka o uroczystej procesji przed sumą w Kolonii w latach 1265-75. Podczas procesji niesiono krzyż z Najświętszym Sakramentem. W ten sposób nawiązywano do dawnego zwyczaju zabierania w podróż Eucharystii dla ochrony przed niebezpieczeństwami. W XV w. procesje eucharystyczne odprawiano w całych Niemczech, Anglii, Francji, północnych Włoszech i Polsce. W Niemczech procesję w uroczystość Bożego Ciała łączono z procesją błagalną o odwrócenie nieszczęść i dobrą pogodę, dlatego przy czterech ołtarzach śpiewano początkowe teksty Ewangelii i udzielano uroczystego błogosławieństwa. W Polsce zwyczaj ten wszedł do „Rytuału piotrkowskiego” z 1631 r. Rzymskie przepisy procesji zawarte w „Caeremoniale episcoporum” (1600 r.) i „Rituale romanum” (1614 r.) przewidywały jedynie przejście z Najświętszym Sakramentem bez zatrzymywania się i błogosławieństwo eucharystyczne na zakończenie. Procesję odprawiano z wielkim przepychem od początku jej wprowadzenia. Od czasu zakwestionowania tych praktyk przez reformację, udział w procesji traktowano jako publiczne wyznanie wiary. W Polsce od czasów rozbiorów z udziałem w procesji łączyła się w świadomości wiernych manifestacja przynależności narodowej. Po II wojnie światowej procesje w czasie Bożego Ciała były znakiem jedności narodu i wiary. Z tej racji ateistyczne władze państwowe niejednokrotnie zakazywały procesji urządzanych ulicami miast. Konferencja Episkopatu Polski zmodyfikowała 17 lutego 1967 r. obrzędy procesji Bożego Ciała, wprowadzając w całej Polsce nowe modlitwy przy każdym ołtarzu oraz czytania Ewangelii tematycznie związane z Eucharystią. W tym roku, ze względu na kolejny rok pandemii koronawirusa, procesje przybiorą inny charakter. Ograniczone zostały tzw. centralne procesje w stolicach diecezji idące głównymi ulicami miast, natomiast nacisk został położony na niewielkie procesje parafialne do czterech ołtarzy, odbywające się – zgodnie z zachowaniem obowiązujących rygorów sanitarnych – na niewielkich ulicach w bezpośrednim otoczeniu świątyni bądź niekiedy tylko na samym placu przykościelnym. Do minimum zostały ograniczone tzw. procesje centralne, organizowane w stolicach diecezji z udziałem biskupa. W większości diecezji ich trasa została znacznie skrócona, a iść będą – poza duchownymi – tylko delegacje bractw, ruchów czy stowarzyszeń wiernych. Wszędzie muszą być zachowane obowiązujące nakazy sanitarne, takie jak dystans 1,5-metrowy pomiędzy uczestnikami. 4 sierpnia 2014 r. Na Zamku Królewskim w Warszawie Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Prof. Małgorzata Omilanowska wręczyła dokument wpisania Procesji Bożego Ciała w Łowiczu na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Jednym z największych przeżyć religijnych w Łowiczu jest uroczyście obchodzona procesja Bożego Ciała. O prastarym kulcie Eucharystii w Łowiczu świadczyć może oddzielna, bogato zdobiona kaplica dla Najświętszego Sakramentu. Wielu upatruje też w herbie Łowicza, w którym są pelikany, śladów kultu eucharystycznego(pelikan jest symbolem eucharystii). Autor zdjęć Michał Sierszak. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, bo taka jest obecnie nazwa Bożego Ciała, została wprowadzona przez biskupa Roberta w 1246 roku w diecezji Liége w dzisiejszej Belgii. W Polsce wprowadził tę uroczystość w 1320 r. w diecezji krakowskiej biskup Nanker. Szybko jednak zwyczaj ten rozszerzył się na całą Rzeczypospolitą, a w Łowiczu, mieście gdzie rezydowali arcybiskupi gnieźnieńscy nabrał szczególnego w tym dniu uroczysta procesja stała się publicznym wyznaniem wiary w realną obecność Jezusa Chrystusa w Eucharystii, uwielbieniem Go, podziękowaniem Mu za otrzymane łaski, przebłaganiem za zniewagi. Zgodnie z tradycją ta jedyna w swoim rodzaju w Polsce procesja wyrusza na ulice miasta po Mszy św. sprawowanej w bazylice katedralnej o godz. Barwna procesja obchodzi cztery ołtarze, wybudowane specjalnie z okazji święta w pobliżu Starego Rynku. Ołtarze przygotowują parafianie: I - poszczególne wioski z parafii (przy skrzyżowaniu ul. Podrzecznej i II - Cech Rzemiosł (przy skrzyżowaniu i ul. Zduńskiej, III - Szkoły Pijarskie (przy kościele OO. Pijarów, IV - parafialne wspólnoty neokatechumenatu. (przy muzeum - Stary Rynek) Procesji przewodniczą biskupi łowiccy lub zaproszeni duchowni. W procesji idą władze miasta i powiatu, lud łowicki w tradycyjnych pasiastych strojach, przedstawiciele cechów rzemieślniczych, Konfraternia św. Wiktorii, strażacy, harcerze, uczniowie, członkowie stowarzyszeń i bractw kościelnych, którzy niosą swoje sztandary, chorągwie, feretrony, Liczny udział biorą dzieci w barwnych łowickich strojach, niosąc przyozdobione poduszki, sypiąc kwiaty przed monstrancją czy przytrzymując barwne wstążki przy towarzyszy orkiestra(ostatnio miejscowa Orkiestra Miejsko -Strażacka). Na procesje przyjeżdżają często dyplomaci a także wiele zagranicznych wycieczeklub indywidualnych pielgrzymów. Ze względu na liczną obecność zagranicznych gości fragmenty Ewangelii także odczytywane są w czterech różnych językach. Przy czwartym ołtarzu usytuowanym na frontonie muzeum (dawniej Seminarium Duchownym) wygłaszane jest Słowo Boże i udzielane błogosławieństwo „na cztery strony świata". Po modlitwie przy ołtarzach wszyscy wracają do katedry, gdzie śpiewane jest uroczyste „Te Deum" . Pośród zwyczajów, związanych z obchodami Bożego Ciała zachowała się tradycja, że uczestnicy procesji zbierają kwiaty i gałązki roślin, którymi były ozdobione ołtarze. Gałązki wtykano w strzechy chałup i innych zabudowań, by ochronić je od pożaru i piorunów a wkładane w narożniki stodoły, miały ustrzec zbiory przed robactwem i szkodnikami. Lekkie uderzenie gałązką po twarzy i i powiedzenie „Żebyś był zdrowy" miało zapewnić zdrowie, a także wpłynąć na uspokojenie niespokojnych dzieci. Podtrzymaniem starej tradycji jest uczestniczenie w procesji w strojach łowickich - tradycyjnych pasiakach. Miejscowa legenda głosi, że mundury gwardii szwajcarskiej wzorowane są na łowickich pasiakach. Podobno jakiś przedsiębiorczy łowiczanin zawiózł próbkę wielobarwnego samodziału i pokazał go Ojcu Świętemu. Ten tak zachwycił się tkaniną, że kazał swoim Szwajcarom uszyć z niej mundury. Inni mówią, że to właśnie jeden z prymasów, któremu spodobały się stroje gwardii szwajcarskiej, postanowił ubrać w podobne stroje swoich „Księżakow". Wielobarwne pasiaki do dziś fascynują i ściągają do Łowicza tłumy. W tym dniu można poznać nie tylko religijność, ale także polską sztukę ludową z terenów dawnego Księstwa Łowickiego. Łowickie święto Bożego Ciała jest okazją do pokazania sztuki regionu. W tym dniu na straganach, ustawionych przez artystów ludowych można obejrzeć i zakupić nie tylko barwne stroje ludowe - białe, haftowane w kwietne wzory bluzki i koszule, spódnice, wykończone wstęgami, haftowanymi w kwiaty, ale także słynne łowickie wycinanki (kwadratowe „kodry" z motywami wesela lub zabawy oraz ażurowe, okrągłe „gwiozdy" z motywami roślin i ptaków), ceramikę, wyroby i świątki z drewna. 13 czerwca 2022 Wiadomości 830 Zobacz W najbliższy czwartek 16 czerwca Kościół obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa popularnie nazywaną świętem Bożego Ciała. Tego dnia w parafiach całej diecezji odbędą się uroczyste procesje eucharystyczne. W dwóch najważniejszych ośrodkach, Gorzowie Wlkp. i Zielonej Górze, centralnym procesjom będą przewodniczyć księża biskupi. W Gorzowie Wlkp. procesja pod przewodnictwem bp. Pawła Sochy wyruszy z katedry gorzowskiej po mszy św. odprawianej o godz. przejdzie ulicami Chrobrego, Jagiełły, Warszawską, Sikorskiego i zakończy się homilią i błogosławieństwem na placu przed katedrą. W Zielonej Górze procesji będzie przewodniczył bp Tadeusz Lityński. Procesja wyruszy z kościoła pw. Najśw. Zbawiciela po mszy św. sprawowanej o godz. zakończy się natomiast przy konkatedrze. Nowym zwyczajem są wieczorne koncerty uwielbienia organizowane w uroczystość Bożego Ciała. Koncert uwielbienia w Zielonej Górze odbędzie się na placu przy kościele pw. Ducha Świętego o Natomiast w Głogowie zaplanowano Wieczór Chwały w ruinach kościoła św. Mikołaja o godz. Natomiast w Gorzowie Wlkp. bezpośrednio po zakończeniu centralnej procesji Bożego Ciała na placu przed katedrą rozpocznie się festyn rodzinny organizowany w ramach obchodów 40. rocznicy pieszej pielgrzymki z Gorzowa Wlkp. na Jasną Górę. Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu Kościół świętuje w Wielki Czwartek. Jednak od XIII w. obchodzi również osobną uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Ustanowienie Najświętszego Sakramentu przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy zostało dokładnie opisane w Ewangeliach wg św. Mateusza, Marka i Łukasza oraz w pierwszym liście do Koryntian św. Pawła Apostoła. Ponadto ewangelista Jan przekazał nam obszerną mowę Chrystusa na temat konieczności spożywania pokarmu eucharystycznego. Kościół od początku dawał wyraz swojej wierze w realną obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Dlatego wierni nie tylko przyjmują Komunię św., ale również adorują Święte Postacie. Jedną z form tej czci jest procesja eucharystyczna, podczas której Najświętszy Sakrament jest uroczyście wynoszony z kościoła. Pierwsza procesja Bożego Ciała została odprawiona w 1246 r. w Liege z inicjatywy św. Julianny z Cornillon. Święto początkowo miało charakter lokalny, jednak już w 1264 r. pochodzący z Liege papież Urban IV wprowadził je w Rzymie. Dla całego Kościoła zatwierdził je w XIV w. Jan XXII. Używane do dzisiaj teksty liturgicznej tej uroczystości opracował wybitny teolog św. Tomasz z Akwinu. Pierwsze procesje Bożego Ciała w Polsce odbyły się już w XIV w. w Płocku i we Wrocławiu. Od wieku XVI wprowadzono istniejący do dzisiaj zwyczaj śpiewania Ewangelii przy czterech ołtarzach. Sprawdź także Diecezjalne pielgrzymki do Częstochowy Już za kilka dni wyruszą piesze pielgrzymki z diecezji zielonogórsko-gorzowskiej do Częstochowy. Pątnicy pokonają dystans … czyli Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Boże Ciało jest jednym z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Choć świadomość niezwykłego cudu przemiany konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Ciało i Krew Chrystusa towarzyszyła wiernym od początku chrześcijaństwa, jednak trzeba było czekać aż dziesięć stuleci zanim zewnętrzne przejawy tego kultu powstały i zadomowiły się w Kościele katolickim. W Polsce jako pierwszy wprowadził to święto bp Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej, natomiast w Kościele unickim - synod zamojski w 1720 r. W Kościele katolickim w Polsce pod koniec XIV w. święto Bożego Ciała było obchodzone już we wszystkich diecezjach. Było ono zawsze zaliczane do świąt głównych. Od końca XV w. przy okazji tego święta udzielano błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Procesje eucharystyczne w dniu Bożego Ciała wprowadzono nieco później niż samo święto. Pierwszym śladem ich istnienia jest wzmianka o uroczystej procesji przed sumą w Kolonii w latach 1265-75. Podczas procesji niesiono krzyż z Najświętszym Sakramentem. W ten sposób nawiązywano do dawnego zwyczaju zabierania w podróż Eucharystii dla ochrony przed niebezpieczeństwami. W XV w. procesje eucharystyczne odprawiano w całych Niemczech, Anglii, Francji, północnych Włoszech i Polsce. W Niemczech procesję w uroczystość Bożego Ciała łączono z procesją błagalną o odwrócenie nieszczęść i dobrą pogodę, dlatego przy czterech ołtarzach śpiewano początkowe teksty Ewangelii i udzielano uroczystego błogosławieństwa. W Polsce zwyczaj ten wszedł do "Rytuału piotrkowskiego" z 1631 r. Rzymskie przepisy procesji zawarte w "Caeremoniale episcoporum" (1600 r.) i "Rituale romanum" (1614 r.) przewidywały jedynie przejście z Najświętszym Sakramentem bez zatrzymywania się i błogosławieństwo eucharystyczne na zakończenie. Procesję odprawiano z wielkim przepychem od początku jej wprowadzenia. Od czasu zakwestionowania tych praktyk przez reformację, udział w procesji traktowano jako publiczne wyznanie wiary. Konferencja Episkopatu Polski zmodyfikowała 17 lutego 1967 r. obrzędy procesji Bożego Ciała, wprowadzając w całej Polsce nowe modlitwy przy każdym ołtarzu oraz czytania ewangelii tematycznie związane z Eucharystią. « ‹ 1 › » oceń artykuł

boże ciało modlitwy przy ołtarzach